Posted in กำลังใจสร้างง่ายๆ

ความสุขเล็กๆ…ที่ยิ่งใหญ่ ^^

ปิดเทอมนี้ น้องเอิร์ธไม่ได้ไปเรียน summer เพราะมีป้าปลามาช่วยดูแลน้องเอิร์ธ

น้องเอิร์ธได้นอนตื่นสายหน่อย ก่อนที่จะไปเรียนว่ายน้ำตอน 8 โมงเช้า น้องเอิร์ธดำน้ำคล่องมาก สำหรับเด็กที่เพิ่งเรียนไป แค่ 10 กว่าชั่วโมง

ทั้งว่ายปลาเข็ม พร้อมการตีขาได้แข็งแรงมาก ตีขาไปกลับสระมาตรฐานได้หลายรอบเลย

น้องเอิร์ธลอยตัวเป็นปลาดาวคว่ำ ปลาดาวหงาย สนุกกับการดำผุดดำว่ายทั้งวัน

คุณพ่อกับคุณแม่ก็ดีใจที่ตัดสินใจถูกในการส่งเอิร์ธเรียนว่ายน้ำกับครูไข่ที่โรงเรียนว่ายน้ำ
พรหมประทาน

เขาสอนเป็นมาตรฐานและมีใบประกาศให้ด้วยถ้าเอิร์ธว่ายตามเกณฑ์ได้สำเร็จ แต่เหนือสิ่งอื่นใด คือ
น้องเอิร์ธแข็งแรงขึ้นมาก ขา แขน ก็มีแรงตามวัย ไม่อ้อนให้อุ้มตลอดเวลาเพราะเมื่อยขา ปวดขาแล้ว สมาธิก็ดีขึ้น รู้จักกติกามากขึ้น ขนาดเมื่อวานไปเล่นกับครูเมย์ที่คลินิกเด็กยิ้มแฉ่ง ครูเมย์ก็ยังชื่นชมกับพัฒนาการที่ดีขึ้นของเอิร์ธ

แม้ว่าเราจะไม่ได้มีโอกาสไปขี่จักรยานที่สวนรถไฟเลยในช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา แต่คุณพ่อกับคุณแม่ก็ได้ผลัดกันขี่จักรยานเล่นกับน้องเอิร์ธรอบหมู่บ้าน วันไหนออกไปขี่จักรยานด้วยกัน เอิร์ธจะร่าเริง มีความสุขมาก

เมื่อวานคุณแม่เป็นคนพาเอิร์ธไปขี่จักรยาน เอิร์ธเก็บดอกไม้สวยมาให้คุณแม่ทัดหูด้วย…^^

เอิร์ธบอกรักคุณแม่เกือบทุกวัน เพราะคุณแม่บอกรักเอิร์ธทุกวัน วันละหลายๆ รอบ แม่ชอบที่จะหอม กอด และบอกรักน้องเอิร์ธ จนบางครั้งพ่อก็หมั่นไส้ หาว่าลวนลามลูก

โดยส่วนใหญ่ เอิร์ธก็จะบอกรักแม่ตอบ แต่ถ้าวันไหน ไม่อยู่ในอารมณ์ เพราะกำลังเล่นเกม ดูการ์ตูนบ้าง…เอิร์ธก็จะตอบแม่ว่า…”อันนั้น เอิร์ธก็รู้อยู่คับว่าแม่รัก”…

แม่ก็ต้องรีบตักตวงไว้ก่อน เพราะใครๆก็บอกว่า พอเอิร์ธโตอีกหน่อย ก็จะหวงตัว ติดเพื่อน ติดแฟน 555

ทุกคืนนี้ เรายังนอนกอดกันอยู่ และน้องเอิร์ธก็มาให้ความหวังแม่ว่า…”เอิร์ธจะกอดคุณแม่จนอายุ 20 ครับ เพราะหลังจากนั้น เอิร์ธจะต้องมีแฟน และแต่งงาน มีลูก เหมือนคุณพ่อคุณแม่”…”แต่เอิร์ธอยากมีแฟนหน้าตาเหมือนคุณแม่ครับ…เพราะคุณแม่สวย”…55555 ก็เลยขอบันทึกไว้ให้เอิร์ธอ่านตอนโต…เวลาแม่เขิน แม่ก็จะว่าเอิร์ธขี้อ้อน…เอิร์ธก็บอกว่า…”ก็เรารักกัน…เราก็ต้องอ้อนกันสิครับ”…อะไรจะขนาดนั้นลูก…แค่นี้ แม่ก็รักจะแย่แล้ววว..

ส่วนคุณพ่อก็ได้เล่นต่อสู้กับเอิร์ธก่อนนอน ช่วงนี้น้องเอิร์ธชอบดูหนังแรงเจอร์ ไรเดอร์ ทั้งหลาย ของเล่นส่วนใหญ่ก็จะเป็นดาบ ขวาน มีด กระบอง…ซึ่งถ้าพ่ออยู่ แม่ก็จะขอเลี่ยง…

กิจกรรมนอกจากนั้น ก็จะเป็นการเล่นเกมกับคุณพ่อใน ipad เพราะแม่เล่นไม่ค่อยเก่ง แต่เมื่อวานพ่อเพิ่งซื้อโดมิโน รุ่น cars มาเล่นกับเอิร์ธ ก็เลยเล่นด้วยกันทั้งวัน

ช่วงนี้เอิร์ธเข้าใจเรื่องการประหยัด การเก็บเงินมากขึ้น เวลาจะซื้อของเล่น ให้เป็น budget ไป ก็ไม่ซื้อเกิน…ไม่เหมือนเมื่อก่อน…ไม่เข้าใจเรื่องค่าเงิน…รู้แต่ว่าอยากได้…ก็เลยมีของเล่นราคาแพงๆ มากมาย เต็มบ้านไปหมด…ส่วนใหญ่ก็มาจากการผลัดกันตามใจของพ่อกับแม่ ซึ่งเราก็ปรับตัวกันได้ดีขึ้น

กิจกรรมอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลย เวลาอยู่บ้าน…คือ การเล่นน้ำในอ่างด้วยกันกับแม่…เอิร์ธจะนอนตักให้แม่สระผม หลับตาไป ยิ้มไป และก็จะบอกรักแม่ด้วย..^^

พอแม่เริ่มตัวเปื่อย ก็จะขึ้นมานอนอ่านหนังสือรอ น้องเอิร์ธเล่นสไลเดอร์ และทำเค้กฟอง ที่ประดับด้วยไดโนเสาร์ น่ารัก น่ากิน ในแบบของเอิร์ธ…

นี่ก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว…แม่ก็มีหน้าที่ใหม่ให้รับผิดชอบ…แม่หวังว่า…มันจะเป็นการเริ่มต้นใหม่
ที่ดีอีกครั้งสำหรับเรา…

ในขณะที่พ่อก็ทำงานหนักมากขึ้น ทั้งหลังเลิกงาน ทั้งเสาร์-อาทิตย์บ้าง แต่อย่างน้อยต้องมี
วันครอบครัวด้วยกันทุกสัปดาห์

แม่กับพ่อเชื่อว่า ทุกอย่างจะดีขึ้น…และอย่างที่เราคุยกัน 3 คน ในการประชุมครอบครัวที่เกาะช้าง…น้องเอิร์ธตัดสินใจ (ณ ตอนนี้) ว่า อยากมีบ้านอยู่ใกล้ๆ พ่อแม่…ดังนั้น…เราต้องรีบ
เก็บเงินซื้อที่ข้างๆ บ้าน ไว้ให้เอิร์ธแล้วหล่ะ พ่อแม่ขยันขันแข็ง ส่วนเอิร์ธก็จะประหยัด…

สู้ สู้ นะทุกคน

สุดที่รัก…รักที่สุด

image

Posted in สัพเพเหระ

โกโก้ปั่นวิปครีม ตอนที่ 8

image

ขณะที่บนเวทีกำลังอยู่ในช่วงลุ้นระทึก ว่ารางวัลร้านกาแฟแห่งแมนฮัตตันปีนี้ จะเป็นของใคร

โจนาธานยืนอยู่เคียงข้างท่านประธานจอห์นสันและ ดร.อินดิโก้ ในขณะที่เจ้ฮวย ยืนตระหง่านอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ด้านเหนือเวที…ชีอยู่ในชุดหนัง รัดตึง นุ่งสั้น…ดูด้านหลังแล้วเซ็กซี่มากมาย…แต่ถ้าหันหน้ามา…ก็ เอิ่มมม..อย่างที่รู้ๆกัน

ถึงจุดไคลแมกซ์ของงาน เจ้ฮวยโรยเชือกจากเฮลิคอปเตอร์ลงมา ประหนึ่งว่าชีคงจะรอจังหวะได้รางวัลชนะเลิศ แล้วโรยตัวลงมาช้าๆ พร้อมเพลงเปิดตัวสุดระทึก…

คุณนายโซเฟีย…ลุ้นตัวโก่ง…เธอเมาปลิ้นไปแล้ว..หลังจากเครื่องดื่มใกล้จะหมดสต๊อก…เสียงหัวเราะดังลั่น..เป็นระยะๆ…ทั้งเจสซี่และพริสเซลล่า…ต่างแอบอยู่ห่างๆ…เพราะเธอเมาแล้วมือถึง…ตบไหล่..ตบแขน..ป๊าบ ป๊าบ แสดงความหนิทหนมมานักต่อนัก…ถ้าไม่อยากแขนเขียว ก็หลบไปซะดีกว่า

แทน แท่น แท๊นนน…”แล้วรางวัลผู้ชนะในปีนี้…ได้แก่…ร้านกาแฟ…ฮายยยเอนนนนนน”….

กรี้ดดดด!…เจ้ฮวย แผดเสียงลั่นมาจากบนเฮลิคอปเตอร์…

โซเฟีย..วิ่งถลาไป เซไป พร้อมป้ายไฟที่เขียนว่า…
“โจนาธาน ลูกรัก” วิปวับ วิปวับ…เด่นสมความคาดหมาย…

เจสซี่วิ่งแบกช่อดอกไม้ขนาดใหญ่ตามโซเฟียไปติดๆโคตรทุลักทุเล กว่าจะดันคุณนายแม่ขึ้นเวที ยัดดอกไม้ใส่มือ เอาจักแร้หนีบป้ายไฟไว้…ในขณะที่พริสเซลล่า ก็เป็นบอดี้การ์ดอยู่ด้านล่าง

เหนือความคาดหมาย! เจ้ฮวยโรยตัวลงมา..มาดเหมือน ชาร์ลี’ส แองเจิล..แต่ข้อเท้าดันไปพันกับเชือกเฮลิคอปเตอร์…หน้าเกือบแหก..

ชีร้องเรียก “โจนาธาน! ช่วยด้วยย”

โจนาธานแม้จะอยู่ใกล้ เขาก็หาได้แคร์ไม่…ทำหูทวนลม …ยืนถ่ายรูปกับคุณนายแม่

โอลิเวอร์…ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ…ผละเข้าไปช่วยเหนี่ยวตัวเจ้ฮวยไว้ก่อนตกเวที…เขาสาละวนแกะเชือกที่ข้อเท้าให้ชี…

โอว้…มายก๊อด..ที่ข้อเท้าข้างซ้ายของเจ้ฮวย…ด้านในปรากฏรอยสักรูป “ดอกจิก” สีแดงสด…

โอลิเวอร์…ก้มลง…ดูที่ข้อเท้าด้านขวาของตนเอง…ที่มีรอยสักประจำตระกูล…รูปข้าวหลามตัด!

เขาเผลออุทานเบาๆ ว่า…”แม่…”

เจ้ฮวย…ทำหน้าซึ้ง…ยื่นปากเผยอ…มองมาที่โอลิเวอร์ แล้วพูดว่า…

“มาอยู่กับมี๊นะลูก…”

เฮเลน…เห็นภาพนั้นชัดเจนจากด้านหลังเวที…เธอทนไม่ไหว..วิ่งไปอาเจียน

ในขณะแอนนาเบล เพิ่งถึง..บางอ้อ..ว่า ทำไม สมัยเรียนโอลิเวอร์ ชอบเอาสลากเสี่ยงดวงมาเร่ขายเพื่อนๆ ในซุ้ม…มันมาจากสายเลือดนี่เอง…

งานเทศกาลจบไปแล้ว…แต่ชีวิตเบื้องหลังของโอลิเวอร์…เพิ่งจะเริ่มขึ้น…

Posted in สัพเพเหระ

โกโก้ปั่นวิปครีม ตอนที่ 7

Image

ผู้คนทยอยเข้ามาในงานเทศกาลอาหารนานาชาติ ณ Diamond Square

มีร้านรวงมากมาย ที่พร้อมจะเสิร์ฟอาหารสารพัดประเภทให้ได้ชิม และเครื่องดื่มฟรีตลอดงาน

ด้านหน้าของเวที ประดับไว้อย่างสวยงาม

หากมองไปทางด้านล่างขอบเวทีซ้าย จะเห็นป้ายโฆษณาขนาดเท่าตัวจริงของโอลิเวอร์ ในมาดไฮโซสุดเท่ห์ ในมือถือแก้วโกโก้ปั่นวิปครีป ยืนหลิ่วตา ยิ้มหวาน

ในขณะที่แฟนคลับของโอลิเวอร์ก็พากันแทรกคิวเข้าไปถ่ายรูปกับป้ายโฆษณาหล่อๆ แบบถ่ายไปกรี้ดดดดไป

อีกฝากหนึ่งตรงด้านขวา เป็นป้ายโฆษณาขนาดเท่าตัวจริงของเจ๊ฮวย ในชุดเชฟสวมหมวกใบโต มือถือเค้กก้อนใหญ่ประดับด้วยสับปะรดทั้งลูก พร้อมคาดตัวอักษรโฆษณา แจกฟรี voucher Walmart เมื่อลงคะแนน Vote ให้ร้านเพิร์ลลี่

โอลิเวอร์ เกรงว่าคนจะเข้าไป vote ให้เจ๊ฮวย… จึงสั่งการให้ทีมภาคสนาม ขนป้ายเท่าตัวจริง แอคโอลิเวอร์นั่งโอบ ไปวางไว้ข้างๆ ป้ายเจ๊ฮวย…

พอวางป้ายปุ๊บ ฝูงแฟนคลับ ก็กรี้ดดดด วิ่งกรูไปถ่ายรูป แบบถีบรูปเจ้ฮวย พังกระจาย ในขณะที่ทีมงานโอลิเวอร์ รีบออกตัว “ขอโทษคับ ๆ ผมวางผิดด้าน…แหะๆๆ”

เจ้ฮวยแค้นฝังหุ่นโอลิเวอร์แต่ไม่ทันจะออกฤทธิ์อะไร ก็ได้เวลาเริ่มงานบนเวที

“สวัสดี แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน” ท่านประธานจอห์นสัน กล่าวเปิดงาน และแนะนำตัว ดร.อินดิโก้ กรรมการกิตติมาศักดิ์ ซึ่งวันนี้มาในมาด casual ไม่มีใครเกิน ด้วยเสื้อสีสะท้อนแสงสีเขียวแป๊ดดดดด ตัดกับรองเท้าผ้าใบราคาแพงโคตรสีส้มสดดดด

ท่ามกลางความมืด หากไฟบนเวทีดับ เราก็มั่นใจได้ว่า ฝูงชนจะยังคงมองเห็น ดร.อินดิโก้ แบบ 3 มิติ

” สวัสดี ทุกท่าน…ผม ดร. อินดิโก้ รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้มาเป็นกรรมการกิตติมาศักดิ์ สำหรับงานประกวดร้านกาแฟที่ดีที่สุดในแมตฮัตตัน…เป็นเวลาผ่านไปหลายยยย สิบปี ที่ผมได้ช๊อป ชิม ชิล อาหารที่ดีที่สุดจากทั่วโลก และวันนี้อาหารที่ดีที่สุดของแมนฮัตตัน ก็มาอยู่ตรงหน้าทุกท่านแล้ว…”

“ขอต้อนรับ คุณโจนาธาน และมาดามเก๊กฮวย 2 ผู้เข้ารอบสุดท้ายในวันนี้ ซึ่งทั้ง 2 จะมีการแสดงบนเวที เพื่อเพิ่มสีสันให้กับเราก่อนประกาศรางวัล”…

ยังไม่ทันที่ ดร.อินดิโก้ จะพูดจบ (ซึ่งตามคิว ดร. จะต้องส่งต่อเวทีช่วงต่อไป ก่อนจะลงไปเดินร่วมกับฝูงชน)

เสียงแหลมเล็ก ของเจ้ฮวยก็ดังขึ้น ด้านข้างของเวที

“โน่นนนน แน่ะนกเขากรู…จุ๊ก…จุ๊กกรู นกมันเฝ้าคูหาชู้มัน…”

ดร.อินดิโก้ ตกใจ! ไม่รู้จะทำไง เลยร้องตอบกลับไป

“โถ โก่งคอ ทำเสียงหวาน…ช่างหน้าสงสาร นกกะไรใจเจ้า…” (ทำไปได้ @_@)

ช่วงจังหวะที่เจ้ฮวย กำลังเผลอ…หน่วย S.W.A.T. ของร้านไฮเอน (พริสเซลล่า กับเจสซี่) ก็บุกจู่โจม คว้าตัวท่านประธานจอห์นสัน ลงมาด้านล่างเวที โดยมีคุณนายแม่โซเฟีย รอต้อนรับ พร้อมแชมเปญและไวน์ทั้งไวน์ขาวและไวน์แดง เต็มทัพ

โอลิเวอร์ ได้จังหวะ ดึงซีน จากเจ้ฮวย ด้วยการออกสเตป เต้นกังนัมสไตล์เพื่อคงความเป็นเกาหลี               ร่วมกับโจนาธาน…เมื่ออารมณ์เหวี่ยง มีรึ ดร.อินดิโก้ จะยอมแพ้..

เขาก็ออกสเตปตามโอลิเวอร์แอนด์แกงค์หนุ่มเกาหลี แบบกังนัม กังนัม…ควบม้า ก๊อบ ก๊อบ

เท่านั้นแหล่ะ…บรรดา สาวพริตตี้นมโตของเจ้ฮวย ก็มาออกสเตป บนเวที… ด้วยท่าเต้นฮาเลมเชก…มันส์ระเบิด

เสียงเฮลิคอปเตอร์ 2 ลำ บินอยู่เหนือเวที มีเจ้ฮวยกำลังโปรย voucher walmart มูลค่า 5 ดอลล่าห์   ทั่วฟ้า…(ไม่รู้ว่าชีขึ้นไปตอนไหน..เป็นความสามารถส่วนตัว ในการผลุบโผล่ของชี) และตอนนี้ชีกำลังได้หน้าสุดๆ…

มีหรือโอลิเวอร์จะยอมแพ้ เค้าถอดเสื้อเชิ้ตลุคสุภาพ ออกมาเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา เสียงกรี้ดดบนเวที ดังจนเวทีแทบถล่ม

โอลิเวอร์เต้นพลางพยักเพยิดให้ ดร.อินดิโก้ ร่วม participate…

ดร.อินดิโก้ คิดในใจ “นี่มันวันซวย อะไรของตู!”

แต่ใจสู้ ถอดเสื้อโปโล  สีเขียวสด โชว์ซิกแพก เต้นร่วมกับโอลิเวอร์ พริ้วไปตามจังหวะฮาเลมเชก ในขณะที่โจนาธาน เต้นตามแบบเกร็งๆ (ตามประสาคนสุภาพ)

และก่อนที่ทุกอย่างจะเลวร้ายไปกว่านี้ เฮเลนตัดสินใจ เปิดเพลงยุค 70s ให้ ดร.อินดิโก้ ได้คูลดาวน์ร่างกาย ก่อนที่จะจบด้วย…ท่าเต้นคิโยมิ…แอ๊บแบ๊วว…แบบที่ทุกคนประทับใจ